Intrygująco migotliwy, zmieniający maski, wodzący widza za nos i oferujący nieoczekiwane przyjemności. Aż chciałoby się dostrzec w nim jakąś głębię, a nie tylko bardzo ładnie opakowane powietrze.
przeczytaj recenzję
Można jej zarzucić niezbyt równe tempo i nieco zbyt długi metraż, jednak jest intrygującym doświadczeniem. To po prostu kuchenne rewolucje, ale to hasło zostało wzięte dosłownie.
przeczytaj recenzję
Grana przez Emmę Stone Bella Baxter niczym dzieło doktora Frankensteina z powieści Mary Shelley zostaje pozszywana z kawałków i ponownie ożywiona.
przeczytaj recenzję
Za potężną abstrakcją Miyazaki ukrył tak naprawdę potężny dramat egzystencjalny. Tym bardziej poruszający, że mierzy się z tymi wszystkimi wielkimi rzeczami młody chłopiec.
przeczytaj recenzję
Urokliwa i swojska w swej realistycznej manierze domowego kina estetyka Avilés sprawia, że można nawiązać więź z tą rodziną, mimo że poznajemy ledwie jakieś skrawki charakterów i historii tych osób.
przeczytaj recenzję
To kino głęboko humanistyczne, poważne, a jednocześnie delikatne i wyważone, w którym transpłciowy wątek to część większej opowieści o pułapkach społecznych ról oraz różnorodności, jaka nas otacza.
przeczytaj recenzję
Na gruncie fabularnym to trochę pieprzne, zaczepne, napędzane przez narcystycznego egoistę kino, które w krzywym zwierciadle obnaża współczesne związki i pokoleniową niedojrzałość
przeczytaj recenzję